Ἡ ἐπιγραφή χρονολογεῖται στόν 2ο 

ἤ τόν 3ο αἰ. μ.Χ. καί ἔχει ὡς ἑξῆς:

«Ἀγαθῇ Τύχῃ

Αὐτή παρθενική Ἐλαφηβόλος ἀρήτειραν θήκατο κυδαλίμην Γλαυκίεω θύγατρα ὑδροφόρον Βήραν Πατνίη(ν) παραβ(ώ)μια ρέξαι σπαιρόντ(ω)ν αἰγῶν ἔμβρυα καλλιθύτων. Ἐν Ἄργει δ’ ἐτράφη γ(ε)ραρῇ παῖς, ἡ δέ τιθήνη ἐκ γενετῆς Βήρας κ(αί) τροφός ἐστι Πάτνος νῆσσος ἀγαυοτάτη Λητωίδος, ἧς προβέβηκε βένθεσιν ἀν’ ἁ(λ)ῆς ἕδρανα, ῥυομένη(ν) ἐξότε μιν Σκυθίηθεν ἀρήιος εἶσεν Ὀρέστης παυσάμενος στυγερῆς μητροφόνου μανίης, νῦν δεκάτη Βήρα, θυγάτηρ σοφοῦ ἰητῆρος Γλαυκ(ί)εω βουλαῖς Ἀρτέμιδος Σκυθίης Αἰγαίου πλώσασα ῥόου δυσχείμερον οἶδ(μ)α ὄργια κ(αί) θαλίην, ὡς θέμις, ἠγλάισεν».